در زمان نگارش این مقاله ارزش یک دلار برابر با ۰.۸۹ یورو، ۰.۷۷ پوند بریتانیا و ۱۱۱.۹ ین ژاپن است. اما ممکن است نرخ ارز فردا و یا حتی چند دقیقه دیگر، چیز دیگری باشد و تغییر کند. بی‌ثباتی و عدم قطعیت چیزی است که ما باید در رابطه با ارزش ارزهای فیات بپذیریم.

تنها ابزار در دسترس برای اندازه‌گیری ارزش پول، مقایسه آن با ارزهای دیگر است. از این رو، چرا ارزش یورو، ین ژاپن و پوند بریتانیا با دلار مقایسه می‌شوند و نه با شیلینگ سومالی؟

اما سوال بزرگ‌تر این است که چرا ما در این بازی مقایسه کردن‌ها گیر افتاده‌ایم و واحد اندازه‌گیری پولی استانداردی، همانند واحد‌های استاندارد فاصله، حجم و دما نداریم؟

استاندارد مالی جهانی چیست و چرا ما به آن نیاز داریم؟

یک استاندارد مالی جهانی چیزی شبیه متر، لیتر و یا سلسیوس خواهد بود؛ یک واحد استاندارد شده و قابل اعتماد که می‌توان آن را به ارزش اعمال کرد.

نزدیکترین چیزی که ما به یک استاندارد مالی داریم، حق برداشت ویژه (SDR) است که توسط صندوق بین‌المللی پول (IMF) در سال ۱۹۶۹ ایجاد شد و مبنی بر سبدی از ۵ ارز با ثبات جهان است، یعنی دلار آمریکا، یورو، ین، پوند بریتانیا و رنمینبی چین.

با این‌حال هرگز نمی‌بینید که بلومبرگ دینار اردن یا گوارانی پاراگوئه را با SDR مقایسه کند. این به این دلیل است که SDR منحصر به صندوق بین‌المللی پول و کشورهای عضو آن است و بنابراین نمی‌تواند به عنوان یک ارز توسط افراد و یا شرکت‌ها مورد استفاده قرار بگیرد.

در عوض، SDR شامل یک دارایی است که می‌تواند با صلاح‌دید صندوق بین‌المللی پول برای تکمیل ذخایر رسمی کشورهای عضو به منظور افزایش نقدینگی و یا کمک به کشوری برای خروج از بحران اقتصادی مورد استفاده قرار گیرد.